Terug van de trek! - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Moniek - WaarBenJij.nu Terug van de trek! - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Moniek - WaarBenJij.nu

Terug van de trek!

Blijf op de hoogte en volg Moniek

18 Februari 2014 | Nepal, Kathmandu

Hoi,

Gistermiddag ben ik weer heelhuids teruggekomen van de trek in de Langtang! Het was zeker weten een onvergetelijke ervaring die ik nooit had willen missen. Zwaar was het zeker wel! Alle spieren in mijn lichaam doen nu ongeveer pijn;) En nee blarenvrij heb ik het helaas ook niet gehouden! Het ging goed dus ik was al bijna ervan overtuigd dat deze schoenen mij nooit blaren zouden bezorgen maar op de eennalaatste dag was het dan toch raak en had ik er gelijk drie te pakken maar gelukkig pas op het einde :)

De trek begon allemaal vorige week dinsdagochtend toen we op 6.10 beneden bij de receptie moesten melden. We zouden eigelijk met 6 personen zijn maar drie meisjes waren nog steeds in pokhara en het hostel had niks meer van hen gehoord dus we vertrokken uiteindelijk met zijn drieen (ik en een canadese jongen en meisje) en onze gids.De busreis was het eerste obstakel om te arriveren in Syabru Besi, het begin startpunt van onze trek. Deze bleek inderdaad eem behoorlijke uitdaging. In het begin veelbochten met smalle wegen en steile afgronden dus ik begreep de lonely planet wel die al waarschuwde voor een zware rit! Maar toen kwam pas het echte werk toen de weg soort van ophield te bestaan en toen werd het pas echt een bumpy rit. Op een begeven moment stonden we stil in eem file met andere jeeps waar een bus midden op een helling was vast komem te zitten Eerst moesten de geiten van het dak worden gehaald en uit de achterbak :s en toen met allemaal mensen duwen om de bus uit de grind te krijgen Toen dat was gelukt was heg eerst de beurt van een paar jeeps die flink het gaspedaal in drukte en toen was het onze beurt Mijn hart ging best welmop en neer, net of je in een achtbaan zit. Hellingop lekem we ook bijna vast te kromen zitten maar op het laatste moment nog was gas bij en we kwamen er overheen. Eenmaal aangekomen op de eindbestemming zaten we op 1900 meter en midden in de bergen dus dat was wel een mooi gezicht. In het guesthouse kwamen we ook andere trekkers tegen, dus dat was wel grappig
De eerste dag was een 6-8 uur durende tocht naar Lama hotel op 2500 meter Het eerste deel tot de lunch zou volgens de gids makkelijk zijn met 'nepali flat' en na de lunch zwaar met een steile klim. Nepali flat is zeker niet gelijk aan hollands plat want dat gaat ook gewoon op en neer ( en steil ook) Tegen lunchtijd was ik al helemaal uitgeput dus ik keek nog niet direct uit naar na de lunch En ja dat bleek heel zwaar, het bleef maar stijgen Aan het eind had ik het gevoel dat mijn benen mij niet meer konden dragen dus ik was blij toen de bestemming in zicht kwam. Ons guesthouse bestond uit eem heel schattige (en ttochtige) blokhut Verder was alles heel basic met statoilet etc In de eetkamer was er een kachel waar iedereen savonds omheen zat want verder was er nergens verwarming De avonduren moest je dan ook vullen met kaartspelletjes en praten met de andere trekkers want veder valt er niks te beleven.
De tweede dag was nogmaals 6 uur lopen naar langtang op 3480 meter Alles ging omhoog maar minder steil dus het was minder zwaar dan de eerste dag. De tocht ging grotendeels door bossen maar we begonnen steeds meer uitzicht te krijgen op besneeuwde bergtoppen dus dat gaf wel extra energie, maar evengoed toch uitgeput aan het einde van de dag!
Op dag 3 vertrokken we naar Kuijin Gompa op 3870 m waar we rond lunchtijd zoudrn aankomen waarna we smiddags een daytrek zouden maken naar een uitzicht punt op 4700 m. In de ochtend was er alleen in ons dorp een sneeuwstorm dus we moesten de tocht even uitstellen. Toen het was gestopt vertrokken we en moesten we de hele weg door de sneeuw afleggen Daar had ik niet helemaal op gerekend maar mijn bergschoenen bleken gelukkig waterproof De hoogtr begon ik wel te voelen want het was geen steilr klim maar zo voelde het wel, je energieniveau is een stuk lager. Eenmaal aangekomen in Kijanijn bleek het te bewolkt voor het uitzichtpunt. Later in de middag klaarde het op dus besloten we toch te gaan. Het bleek een behoorlijke uitdaging, want een pad was er niet echt en een lag een dikke laag sneeuw wat het behoorlijk glad maakte. De uitzichten waren fenomemaal maar ik was te druk bezig niet van de berg af te vallen om een foto te maken;) Halverwege gaf de gids aan dat we het niet meer zouden redden voor het donker dud moesten we helaas omkeren. Het begon ook al weer te betrekken en te sneeuwen de weg naar beneden was aardig glijden waarbij iedereen om de haverklap viel! We kwamen gelukkig allemaal wel weer veilig beneden. S avonds viel er ook veel sneew en koelde het af naar -15 graden dus dan wil je niks anders dan om het vuur zitten De slaapkamer was gelijk aan de buitentemperatuur dus ondanks de vele laagjes en een dikke slaapzak en regen was het bijna onmogelijk om jezelf warm te houden dus heb bijna geen oog dichtgedaan (ook de hoogte werkt niet mee)
Op, dag 4 begonnen we aan de terugweg, in een keer terug naar lamahotel Er was heel veel sneeuw gevallen zo'n 40-50 cm dus het was een ware sneeuwexpeditie Het voelde een beetje als wintersport bijna! Pas om 5 uur in de middsg kwamen we aan (en om half 9 vertrokken) dus dat was een heftige dag en ook de knieen deden flink pijn van al dat dalen.
Op dag 5 liepen we terug naar het beginpunt. Voordat we begonnen deden alle spieren al pijn dus dat was even een zware dag met op het einde ook nog regen maat eenmaal aangekomen voel je je wel voldaan wat je allemaalhebt bereikt!
De terugweg besloten we voor iets meer geld met de jeep te gaan want door de sneeuw en de regen was de weg aardig glibberig. Ook dit keer twee keer stilgestaan omdat een bus en een truck vast kwamen te zitten. Ook onze jeep had er soms moeite mee en ging alle kanten op dus iedereen was blij toen we gistermiddag weer veilig waren aangekomen.

Vandaag een dagje om bij te komen en plannen te maken voor de rest van de tijd. Eerste wilde ik misschien nog richting het oosten naar een theegebied maar dit was zeer onbereikbaar en niet heel veel te doen dus besloten toch maar niet te doen. Nu ga ik direct door naar chitwan nationaal park. De canadezen van de trek wilden ook graag die kant op dus nu hebben we samen een pakket bij het hostel geboekt. Dus dat is wel heel gezellig! Morgenochtend vroeg vertrekken we en er staat een druk programma voor de boeg met allerlei safaridingen. Dus ik ben wel heel benieuwd en heb er zin in:)!!

Groetjes Moniek

  • 18 Februari 2014 - 14:21

    Suzy:

    Goh Moniek, wat maak je toch veel mee!!! Een hele bijzondere ervaring om zo de bergen in te trekken met toch nog barre omstandigheden. Ik word er al moe van als ik die dagelijkse inspanningen lees!
    Balen dat je toch nog blaren hebt gekregen : (
    En dan straks weer op safari.... Lekker de warmte in, is goed voor de spieren en de slippers dan maar weer aan ; )

  • 18 Februari 2014 - 15:50

    Marleen:

    Hoi Moniek,

    WAUW wat een belevenissen allemaal! Balen van de kou en de sneeuw, maar gelukkig een heel mooie ervaring! En nu inderdaad weer richting de warmte, dat klinkt beter!
    Veel plezier weer verder! :-D

  • 18 Februari 2014 - 18:32

    Wineke:

    Hee Moniek!

    Met veel plezier lees ik jouw verhalen die je bijna wekelijks schrijft!
    Een pittige tocht heb je nu achter de rug maar dat geeft vast een trots gevoel! Jammer genoeg is er niemand die je een voetmassage kan geven zoals in Rome, misschien moet je een van je medereizigers lief aankijken :P. De afwisseling van koud naar warm zal misschien wel wennen zijn, maar je kunt in ieder geval zeggen dat je een gevarieerde vakantie hebt, met pieken en dalen (in temperatuur, hoogte en misschien ook wel in plezier (zoals je al eerder schreef heb je ook gedacht: "waar ben ik aan begonnen!")).
    Verder heb je al veel plannen voor de komende tijd, het lijkt bijna wel drukker dan coschappen lopen! Geniet er lekker van de komende tijd en blijf vooral veel berichtjes schrijven!
    Nog veel plezier de komende tijd!

    Groetjes Wineke

  • 19 Februari 2014 - 18:47

    Omanel:

    Hi Moniek

    Wat kun jij heerlijk vertellen. Het is geen luxe uitstap geweest. Wat een avontuur. Wat een prestatie.
    Een ding is zeker sneeuw en gladheid heb jij deze winter meegegemaakt!!!!
    En dan de koude nachten ( Je zult je pittenzak wel hebben gemist).
    Ben heel benieuwd naar de foto,s.
    Wel ik ben trots op je . Je doet het toch maar.

    Nog veel belevenissen en pas goed op jezelf
    X Oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Moniek

Actief sinds 02 Feb. 2014
Verslag gelezen: 73
Totaal aantal bezoekers 2360

Voorgaande reizen:

02 Februari 2014 - 18 April 2014

Oogheelkunde coschap Nepal!

Landen bezocht: