Op bezoek bij Bouddha en yogaretreat!

Hoi allemaal,

De laatste update is alweer even geleden dus tijd voor een nieuwe!
Ondertussen al weer veel meegemaakt. Eerst ben ik na mijn jungleavontuur in Chitwan vorige week zaterdag doorgereisd naar Lumbini, de geboorteplaats van Bouddha. Eenmaal aangekomen daar bleek de plaats zelf niet veel voor te stellen. Het bestond ongeveer maar uit een straat met een paar guesthouses, winkeltjes en restaurantjes. Echt sfeer had de plaats dan ook niet echt. Op zondag ben ik naar de Lumbini development zone geweest waar de Maya Devi tempel is gebouwd, op de plek waar Bouddha zou zijn geboren. Deze tempel was wel erg mooi om te zien. De exacte? geboorteplaats was aangegegen met een steen, maar ik denk dat je die locatie maar niet al te nauw moet nemen ;) Ik was jammergenoeg een beetje te vroeg want ik hoorde later dat in de namiddag vaak veel boeddhistisch monnikken aan het bidden zijn en dat geeft natuurlijk wel een extra sfeer aan de plek. Na de Maya Devi tempel ben ik door de rest van de zone gelopen waar heel veel verschillende landen boeddhistische tempels hebben gebouwd. Wel leuk om zo allemaal verschillende bouwstijlen te zien, passend bij elk land. Het bleek allemaal wel minder groot dan verwacht want ik dacht er twee dagen te spenderen, maar eind van de middag had ik alles al gezien. Om nog een dag rond te hangen zag ik niet zo zitten, dus moest ik snel beslissen waar de volgende dag naartoe te gaan. Ik twijfelde tussen of direct naar Pokhara door te gaan, maar dan zou ik er wel ruim voor mijn coschap zijn. Of naar Tansen een bergdorp tussen lumbini en pokhara in. Na informeren bleek je daarvoor echter drie verschillende lokale bussen te moeten nemen en dat zag ik toch niet zo zitten met het nogal chaotische nepalese bus systeem en mijn zware backpack, die gek genoeg wel steeds groter lijkt te worden. Dus uiteindelijk toch maar besloten op maandag direct naar pokhara door te gaan.
Eenmaal daar aangekomen op het busstation werd ik na uitstappen gelijk belaagd door eem horde taxichauffeurs die mij naar hun hotel wilde brengen en als het niet beviel hoefde ik de kamer niet te nemen. Tja daar geloofde ik toch niet helemaal in! Toen ik zei dat ik ging lopen, zeiden ze dat dat echt onmogelijk was. Maar als ze dat tegen mij gaan zeggen ga ik juist bewijzen dat dat toch echt wel kan ;p Dus na verklaard te hebben dat ik al een trektocht had gedaan dus dit ook wel aankon, lieten ze me met rust! Een taxi die zich voor 100 roepies aanbod, misschien nog geen 70 eurocent, sloeg ik dan ook vastberaden af. En dat heb ik geweten, want het was toch niet zo dichtbij als ik dacht en met de brandende zon en een zware backpack op mijn rug was het lopen behoorlijk zwaar. Na volledig de orientatie kwijt te zijn, ben ik maar een goedkoop hotel ingedoken omdat ik niet meer verder kon. Uiteindelijk bleek ik maar een paar honderd meter van Lakeside verwijderd te zijn, maar op dat moment had ik geen flauw idee waar ik mij bevond. De rest van de dag heb ik dus ook niet zoveel meer gedaan.
Pokhara zelf is een goede plek om te vertoeven. Het grote meer is heel rustgevend en met helder weer heb je uitzicht op het annapurna gebergte met de beroemde fishtail mountain, de enige berg in nepal die niet beklommen mag worden. Lakeside zelf is heel toeristisch met veel restaurantjes, barretjes en winkels, dus genoeg keuze!
Op dinsdag ben ik in de ochtend verhuisd naar een ander gusethouse want het hotel had toch niet zoveel sfeer. In de middag naar de World peace pagoda gegaan, een tempel boven op de heuvel, waarvandaan je uitzicht hebt over het meer, pokhara en de bergen. Ik besloot voor de sportieve 2 uur durende scenery route te gaan ipv de standaard 1 uur durende klim. Onderweg werd ik al een aantal keer gevraagd waar ik naartoe ging en of ik de weg dan wel wist? Natuurlijk weet ik die en eenmaal uit het zicht pakte ik dan snel de kaart want in feite had ik natuurlijk geen flauw idee! Toen ik behoorlijk zat te prusten om de juiste brug te vinden, want van bewegwijzering hebben ze toch hier nog niet echt gehoord, begon een nepalese jongen voorop te lopen verklarend dat hij mij wel naar boven zou gidsen en dat de weg anders nooit te vinden was en gevaarlijk voor een vrouw alleen. Ik wist in het begin even niet wat hiermee te doen, want uiteraard was aan deze 'vriendelijke' dienst ook weer geld aan verbonden. Maar ik besloot hem maar te geloven en ik zou idd hopeloos zijn verdwaald! In nepalees tempo gingen we naar boven dus na een uur stond ik al met rood aangelopen hoofd bovenop. Mijn trekkersconditie was alweer als sneeuw voor de zon verdwenen leek wel. De bergen waren helaas achter de wolken verdwenen maar het uitizcht over de stad zelf en alle paragliders was wel de moeite waard.
Op woensdag heb ik samen met een duits meisje, die ik in het guesthouse had ontmoet, een fiets gehuurd. Leuk om uit het toeristen gedeelte te ontsnappen en echt de kleine bergdorpjes in te gaan, waar we een ware attractie vormden. We hebben nog een batcave bezocht, waarbij de grot niet zoveel voorstelde maar de uitgang was daarentegen meer dan interessant! Twee lokale nepalezen gingen ons voor dus die hielpen ons gelukkig met het vasthouden van onze zaklamp en onze tas. Want allebei je handen had je wel nodig om de rotswand te beklimmen. Toen we eenmaal bij de echte uitgang waren aangekomen was het wel even slikken, want die leek te bestaan uit een smalle gleuf waar je eerst naartoe moest klimmen en je dan op je buik doorheen moest zien te wurmen. Eerst wilde ik teruggaan maar dat was zeker ook niet aanlokkelijk, dus toch maar gedaan. Maar ik was blij toen ik weer buiten stond. Misschien dat een waarschuwing van tevoren wel op zijn plaats zou zijn. In nederland zou het iig nooit zijn toegestaan zonder gids. Maar ook weer overleefd!
Op donderdag had ik afgesproken met Nikki, waarmee ik veel heb opgetrokken in Kathmandu. Zij kwam terug van een yogaretreat, waar ik zelf ook de volgende dag heen zou gaan. Leuk om weer bij te praten! In de middag hebben we nog een yogales gevolgd, dan kan ik er alvast een beetje inkomen.
Vrijdag was een beetje een relaxdagje en werd ik om 4 uur opgehaald door de taxi en naar saddhana gebracht, waar ik een driedaagse yogaretreat zou gaan volgen. Het centrum bevindt zich ten noorden van pokhara boven op de heuvel met superuitzicht over het meer en pokhara. De plek was ook alles waar ik op gehoopt had, heel rustgevend en een relaxte sfeer! Die dag zelf had ik nog geen programma, alleen het avondeten en daarna kon ik nog naar de candlelight meditatie. Hierbij focus je je op het kaarslicht en daarna moet je die visualiseren in je derde oog! Dat lukte natuurlijk niet maar toegegeven was het wel erg rustgevend. Zeven andere mensen waren vandaag ook aangekomen, die een 10daagse cursus volgden dus dat was wel gezellig. Het eten is echt overheerlijk en ze blijven maar proberen meer op je bord te gooien dus altijd lastig om af te slaan!
Op zaterdag begon dan het echte programma waarbij de bel werd geluid om half zes s ochtends. Een kwartier later moest je aanwezig zijn in de yogahal voor de ochtend meditatie sessie. Eerst hadden we wat oefeningen om je lichaam los te maken en voor te bereiden voor een lange tijd in dezelfde houding te zitten. Daarna de meditatie waarbij we de Om mantra hardop moesten herhalen en daarna in gedachten een andere mantra moesten herhalen. Al met al was de hele sessie wel meer dan een half uur dus halverwege begonnen mijn benen zo te slapen dat ik mij niet meer kon concentreren. Na de meditatie was er tijd voor thee en daarna hadden we de nasal cleansing. Hiernaar was ik wel benieuwd, maar het komt er op neer dat je een gietertje met zout warm watet in een neusgat laat lopen en dan komt het bij het andere neusgat weer uit :) Niet heel smakelijk maar het werkt wel want het slijm komt wel goed los. Daarna hadden we reflexology waarbij je een aantal oefeningen moest doen met een massageroller om je lichaam te stimuleren. Toen was het tijd voor de yogales. Het niveau was behoorlijk pittig maar alles werd wel goed uitgelegd. En er waren meer beginners in de groep, dus is hoefde mij niet heel erg te schamen. Het is hatha yoga, dus we begonnen met pre-asanas, dynamsiche poses om het lichaam op te warmen, soepeler en sterker te maken en zo voor te bereiden op de asanas, statische poses. De asanas moesten we een minuut zien vol te houden en zelfs de in het begin makkelijk lijkende poses worden op een begeven moment zwaar. Dus dat was zeker een uitdaging. Na de ochtendyoga is er normaal gesproken tijd voor de morningwalk maar die ging de eerste dag vanwege de regen niet door. Toen was pas het ontbijt dus dat is wel lang wachten. Maar het viel me veel minder zwaar dan verwacht, aangezien ik altijd dacht zonder ontbijt niet te functioneren. Veel fruit dus gezond! Na het ontbijt is er tijd om een stoom en modderbad te nemen. De eerste dag niet gedaan, maar de tweede en derde dag wel een stoombad genomen met daarna een koude douche. En dat leek toch wel gunstig uit te werken bij de onvermijdelijke spierpijn. Om 12 uur was er de afternoon meditatie, die ongeveer hetzelfde verliep als in de ochtend. Daarna alweer snel lunch met vervolgens een pauze tot half 4 (en tegen die tijd was je ook altijd al wel behoorlijk uitgeput) Om half 4 was er karma yoga, wat bestaat uit het doen van huishoudelijke klusjes voor saddhana, wat dan weer goed is voor je karma hopelijk. Na een korte theepauze was het tijd voor chanting, waarbij je verschillende mantra's gaat zingen. Ik dacht van tevoren misschien iets te nuchter voor zou zijn, maar uiteindelijk vond ik het de leukste vorm van meditatie. Het zingen leidt ook af van de onvermijdelijke pijn in je benen na een half uur te zitten. Daarna hadden we de avondyoga, met dezelfde opbouw alleen andere variaties. Toen was het weer tijd voor avondeten met als afsluiter de candle light meditatie. Om 9 uur was je dan klaar en viel je als een blok in slaap!
De drie dagen vlogen voorbij. Ik had nog langer kunnen blijven maar als introductie was het zo wel goed, want het is fysiek behoorlijk pittig! Over de drie dagen ben ik nog geen meester in yoga en meditatie geworden maar ik merk zeker wel verschil! Het vasthouden van de poses ging aan het einde al beter en ook bij de meditatie kan ik langer gefocust blijven. En het was fijn om mezelf eens helemaal te focussen zonder wifi en verdere afleiding. Het maakt je wel heel rustig in je hoofd! Maar nu is het lastig hoe ik het in het dagelijks leven moet gaan toepassen want ik wil het eigelijk wel bij blijven houden!
Gisteren was de cursus over en werd ik na het ontbijt weer terug naar pokhara gebracht. Door het drukke schema was ik behoorlijk vermoeid, dus ik heb het verder rustig aangedaan!
Vandaag wilde ik eigelijk gaan paragliden, maar vanwege kampioenschappen werden er geen tandemvluchten aangeboden. Balen want het was vandaag wel super goed weer! Ik heb nu voor morgen geboekt voor een 60min durende vlucht, dus ik heb er al heel veel zin in! nu hopen op mooi en helder weer!! Vandaag had ik dan als alternatief een fietsje gehuurd en ben ik langs het meer gefietst. Lekker hobbelen op onverharde wegen op een oud barrel maar ik kan wel echt genieten van de rust!
Morgen wil ik na de vlucht nog door naar sarangkot, waar ik dan een nacht wil blijven. Van daaruit heb je panorama uitzicht op de himalaya mn bij zonsondergang en opkomst. Hopelijk heb ik nog genoeg tijd om te lopen en anders neem ik een taxi heen en ga ik de volgende dag lopend terug!

Aankomende zondag ga ik dan toch ook nog echt beginnen met mijn coschap. Ik zou het bijna vergeten :p Ik moet nog wel even omschakelen want ik zit nu meer in de vakantiemodus. Maar anderzijds ben ik ook wel heel benieuwd naar het ziekenhuis en het is waarschijnlijk veel minder zwaar dan in Nederland! Dus ik heb er ook wel weer zin in!

Ik hou jullie op de hoogte en probeer binnenkort ook nog eens foto's te plaatsen. Maar daarvoor heb ik een goede wifi verbinding nodig en dat is hier nogal zeldzaam ;)

Groetjes Moniek